Płatne autostrady i parkingi w podróżach służbowych

Dokonanie zwrotu pracownikowi wydatków poniesionych z tytułu płatnych dróg i autostrad oraz płatnych miejsc parkingowych lub stref płatnego parkowania podczas odbywania podróży służbowej stanowi dla niego przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o pdof. Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) tej ustawy przychód ten korzysta jednak ze zwolnienia od podatku. W konsekwencji w tym zakresie pracodawca nie jest zobowiązany do wykonania obowiązków płatnika i do sporządzania informacji PIT-8C.

O CO PYTAŁ PODATNIK?

Pracownicy, w celu wykonywania poza miejscem pracy czynności służbowych, w tym m.in. kontroli w terenie oraz szkoleń, otrzymują polecenie wyjazdu służbowego. W większości przypadków wykorzystują w tym celu prywatne samochody. Podczas tych wyjazdów ponoszą koszty związane z eksploatacją pojazdu, w tym koszty paliwa oraz opłaty związane z korzystaniem z płatnych dróg i autostrad. Pracodawca zwraca im wydatki związane z eksploatacją samochodów w wysokości tzw. kilometrówki wynikającej z iloczynu przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu. Dodatkowo pracownicy otrzymują zwrot udokumentowanych opłat poniesionych za parkingi oraz płatne drogi lub autostrady.

W przedstawionej sytuacji pracodawca miał wątpliwości, czy wypłacany pracownikom zwrot kosztów związanych z opłatami za parking, płatne drogi i autostrady wolny jest od podatku dochodowego od osób fizycznych i w związku z tym on jako płatnik nie jest zobowiązany do sporządzania im informacji PIT-8C. Przedstawiając własne stanowisko uznał, że nie ma takiego obowiązku, gdyż zwrot kosztów dodatkowych w podróży (opłaty za parkingi i przejazdy płatnymi drogami oraz autostradami) korzysta ze zwolnienia od podatku bez względu na wysokość, gdyż są one nielimitowane.

ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:

Organ podatkowy wydający interpretację uznał stanowisko podatnika za prawidłowe bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o pdof wynika, że wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi tzw. budżetówki z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Odrębnymi przepisami, o których mowa w tych uregulowaniach, są przepisy rozporządzenia w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.

Jak wynika z § 2 wskazanego rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, a także noclegów i innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej m.in. samochodem osobowym, niebędącym własnością pracodawcy (§ 3 ust. 3 powołanego rozporządzenia).

W takim przypadku, stosownie do § 3 ust. 4 tego rozporządzenia, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości tzw. kilometrówki, natomiast na podstawie § 4 powołanego rozporządzenia, jeżeli poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą, określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości. W ich zakres wchodzą opłaty m.in. za przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania oraz miejsca parkingowe.

(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 października 2013 r., nr IPTPB1/415-429/13-4/DS)

Komentarz redakcji

W uzupełnieniu należy wskazać, że w odniesieniu do kwestii rozliczania w kosztach firmowych wydatków ponoszonych w odbywanych przez pracowników podróżach służbowych na opłaty za autostrady i parkingi, to tutaj organy podatkowe nie traktują ich jako innych uzasadnionych wydatków i nakazują obciążać nimi koszty wyłącznie w ramach limitu tzw. kilometrówki jako wydatki z tytułu używania samochodu. W ten sposób może się zdarzyć, że wydatki te będą u pracownika zwolnione z opodatkowania w pełnej poniesionej przez niego wysokości, natomiast koszt pracodawcy będą stanowiły tylko częściowo w ramach przedmiotowego limitu.