Przegląd Podatku Dochodowego nr 20 (524) z dnia 20.10.2020
Wypłata diet za podróż służbową w wyższej wysokości niż przewiduje rozporządzenie o podróży służbowej
W październiku 2020 r. pracownik przez kilka dni przebywał w krajowej podróży służbowej. Zgodnie z regulaminem wynagradzania wypłacimy mu z tego tytułu diety w wysokości 50 zł za dobę podróży. Czy dieta w tej wysokości podlega opodatkowaniu i oskładkowaniu?
W sytuacji gdy pracodawca wypłaca pracownikowi dietę z tytułu krajowej podróży służbowej w wysokości przekraczającej 30 zł za dobę podróży, to opodatkowaniu i oskładkowaniu podlega nadwyżka ponad tę kwotę.
Dieta a podatek dochodowy
Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową (art. 775 § 1 Kodeksu pracy). W przypadku pracodawców z tzw. sfery budżetowej wysokość oraz warunki ustalania tych należności reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. poz. 167), zwane dalej rozporządzeniem o podróży służbowej. Z kolei pracodawcy spoza tej sfery stosowne regulacje w tej kwestii mogą zawrzeć w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli nie są objęci wspomnianym układem lub nie są obowiązani do ustalenia regulaminu. Przy czym postanowienia te nie mogą określać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta krajowa pracownika sfery budżetowej. Z rozporządzenia o podróży służbowej wynika, że dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.
Diety wypłacone pracownikowi za czas podróży służbowej są u niego przychodem ze stosunku pracy (art. 12 ust. 1 updof). To, czy przychód ten jest opodatkowany, zależy od wysokości diety. Jak bowiem stanowi art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a updof, diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika są zwolnione od podatku, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Odrębnymi przepisami, o których mowa w tym przepisie są m.in. przepisy rozporządzenia o podróży służbowej. Tym samym w sytuacji gdy pracodawca wypłaci pracownikowi dietę w wysokości nieprzekraczającej kwoty określonej w rozporządzeniu o podróży służbowej, tj. nieprzekraczającej 30 zł za dobę podróży, to otrzymana z tego tytułu kwota jest wolna od podatku. Jeżeli natomiast wypłacona pracownikowi dieta jest wyższa od określonego w tym rozporządzeniu limitu, tj. przekracza 30 zł za dobę podróży, to nadwyżka ponad ten limit podlega opodatkowaniu. Zakład pracy, jako płatnik, obowiązany jest wówczas od tej nadwyżki pobrać zaliczkę na podatek. W tym celu powinien kwotę nadwyżki zsumować z pozostałymi przychodami ze stosunku pracy osiągniętymi przez pracownika w danym miesiącu i od łącznej kwoty obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy.
Oskładkowanie diet
Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Tak stanowi § 2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949). Z kolei do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników co do zasady stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób (art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - Dz. U. z 2020 r. poz. 1398 ze zm.).
Oznacza to, że diety z tytułu podróży służbowej nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne tylko do wysokości określonych w rozporządzeniu o podróży służbowej. Natomiast w sytuacji gdy pracodawca wypłaci pracownikom diety w wyższej wysokości, od nadwyżki powinien obliczyć składki ZUS.
Przykład
Pracownik w październiku 2020 r. odbył krajową podróż służbową, która trwała 7 dób. Regulamin wynagradzania przewiduje, że dieta za dobę takiej podróży wynosi 50 zł. Pracownik otrzyma więc diety w wysokości 350 zł (7 x 50 zł), z tego:
W październiku 2020 r. wynagrodzenie pracownika wyniesie 5.000 zł. Przysługują mu podstawowe koszty uzyskania przychodów (250 zł) oraz kwota zmniejszająca podatek (43,76 zł).
Obciążenia podatkowo-składkowe w tym miesiącu przedstawiają się następująco:
|
www.PodatekDochodowy.pl - Podróże służbowe:
Jeśli nie znalazłeś informacji, której szukasz, wejdź do serwisu | ||
www.RozliczenieDelegacji.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
Terminarz
GOFIN PODPOWIADA
Kompleksowe opracowania tematyczne
DRUKI - Podatek dochodowy
Darmowe druki aktywne
KALKULATORY
Narzędzia księgowego i kadrowego
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
|