Limit odliczenia wydatków z tytułu dojazdów na zabiegi rehabilitacyjne

Przewidziana w art. 26 ust. 1 pkt 6 updof ulga rehabilitacyjna polega na odliczeniu od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne. Rodzaje wydatków objętych ulgą rehabilitacyjną zostały wymienione w art. 26 ust. 7a pkt 1-15 updof. Wśród nich są wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem osób niepełnosprawnych na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Przy czym samochód musi stanowić własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika utrzymującego osobę niepełnosprawną.

W zakresie podmiotowym ulga przysługuje osobom:

a) niepełnosprawnym, mającym orzeczoną I lub II grupę inwalidztwa oraz

b) które utrzymują:

osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo

dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia.

Prawo do ulgi dotyczy podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Wysokość podlegających odliczeniu wydatków z tytułu używania samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem osób niepełnosprawnych na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne nie wymaga udokumentowania. Podatników obowiązuje jednak limit odliczenia, który w roku podatkowym nie może przekroczyć kwoty 2.280 zł. Limit ten obowiązuje również, w sytuacji gdy osoba niepełnosprawna korzysta z przejazdu samochodem na własne zabiegi rehabilitacyjne, a jednocześnie używa samochodu do przewozu na zabiegi innej osoby niepełnosprawnej będącej na jej utrzymaniu.

Przykład

Podatniczka i jej matka są osobami niepełnosprawnymi i mają orzeczone (odpowiednio) I i II grupę inwalidzką. Roczne dochody matki wynoszą 8.400 zł. Podatniczka ponosi część kosztów utrzymywania matki, w tym z tytułu używania własnego samochodu osobowego do przewozu matki na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Podatniczka sama również korzysta z takich zabiegów, na które musi dojeżdżać.

Z tytułu przejazdu na własne zabiegi rehabilitacyjne oraz z tytułu przewozu matki na takie zabiegi, podatniczce, jako osobie niepełnosprawnej mającej jednocześnie na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, przysługuje prawo odliczenia od dochodu wydatków w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł.

Limit odliczenia wydatków z tytułu używania samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem osób niepełnosprawnych na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne ustalony został w odniesieniu do podatnika uprawnionego do zastosowania ulgi. Limit ten nie podlega natomiast zwiększeniu w zależności od liczby osób niepełnosprawnych, na potrzeby których samochód jest wykorzystywany.

Należy jednak przyjąć, że limit wydatków w wysokości 2.280 zł przysługuje odrębnie każdemu z rodziców utrzymujących niepełnosprawne dziecko. Stanowisko to potwierdza wyrok WSA w Krakowie z 19 kwietnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 1/11 (orzeczenie prawomocne). W wydanym wyroku Sąd podkreślił, że żaden z przepisów dotyczących odliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych nie zawiera zastrzeżenia, iż wysokość tych wydatków dotyczy wydatków poniesionych łącznie przez oboje małżonków (rodziców dziecka niepełnosprawnego). Zdaniem WSA: "(...) skoro każdy z rodziców jest podatnikiem i oboje łożą na utrzymanie niepełnosprawnego dziecka, to każdy z nich ma prawo do ulgi rehabilitacyjnej, tzn. że z tytułu używania samochodu osobowego do przewozu na konieczne zabiegi rehabilitacyjne córki może odliczyć kwotę 2.280,00 zł".

Zwróć uwagę!

Podatnicy korzystający z odliczenia od dochodu wydatków na przewóz samochodem osoby niepełnosprawnej na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne powinni posiadać dokumenty potwierdzające zlecenie i odbycie tych zabiegów. Organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej mogą bowiem żądać od podatnika przedstawienia tych dowodów. Tak wynika z art. 26 ust. 7c updof.