Różnice kursowe od pożyczki zaciągniętej na wypłatę dywidendy

Różnice kursowe powstałe z tytułu spłaty w walucie obcej pożyczki zaciągniętej w walucie obcej w celu wypłaty dywidendy zwiększają odpowiednio przychody, jako dodatnie różnice kursowe oraz koszty uzyskania przychodów, jako ujemne różnice kursowe.

Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 27 stycznia 2016 r., nr IBPB-1-1/4510-205/15/AP.

Spółka akcyjna nie posiadała na rachunkach bankowych kwot wystarczających na wypłatę dywidendy zagranicznemu udziałowcowi. Zdecydowała się więc sfinansować tę wypłatę poprzez zaciągnięcie u tego udziałowca pożyczki w walucie obcej. Zawarta umowa z udziałowcem określa, że pożyczka będzie spłacana ratalnie.

Spółka nie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów ujemnych różnic kursowych powstałych w związku ze zwrotem pierwszej raty pożyczki udzielonej w walucie obcej na rzecz pożyczkodawcy. Doszła jednak do wniosku, że w tym zakresie postąpiła nieprawidłowo. Obecnie uważa, że różnice kursowe stanowiące różnicę pomiędzy wartością pożyczki w walucie obcej w dniu jej otrzymania, a wartością tej pożyczki na dzień jej spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia zwiększają odpowiednio przychody podatkowe jako dodatnie różnice kursowe oraz koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe.

Zgodnie z art. 15a ust. 1 updop, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe. W art. 15a ust. 2 i 3 updop wymienione zostały w sposób enumeratywny źródła powstania różnic kursowych - zarówno dodatnich (zwiększających kwotę przychodu do opodatkowania), jak i ujemnych (zwiększających kwotę kosztów uzyskania przychodów). Spółka zaznaczyła, że stany prawne związane z powstaniem różnic kursowych w związku z udzieleniem i spłatą pożyczki lub kredytu ustawodawca zawarł w innych punktach niż te, które związane są z powstaniem różnic kursowych w związku z ponoszonymi przez podatników kosztami oraz otrzymywaniem należnych przychodów. Oznacza to, że te stany prawne muszą być rozpatrywane jako odrębne, samodzielne źródła różnic kursowych, a w konsekwencji - jako samodzielne źródła przychodów lub kosztów podatkowych.

W konsekwencji, różnice kursowe na kwotach kredytów i pożyczek powstają za każdym razem, w przypadku gdy wartość kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa (w przypadku dodatnich różnic kursowych) lub niższa (w przypadku ujemnych różnic kursowych) od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni. Jednocześnie, ustawodawca nie wskazał, że powstanie różnic kursowych w przypadkach, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 5 oraz ust. 3 pkt 5 updop, uzależnione jest od dopuszczalności zaliczenia wydatków na spłatę kredytu/pożyczki (odsetek i pozostałych kosztów związanych z kredytem/pożyczką) do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto spółka zauważyła, że do przychodów nie zalicza się otrzymanych lub zwróconych kredytów (pożyczek), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych kredytów (pożyczek), a do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków na spłatę kredytów (pożyczek), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych kredytów (pożyczek). Tak wynika odpowiednio z art. 12 ust. 4 pkt 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a updop. Z kolei w art. 15a ust. 2 pkt 5 oraz ust. 3 pkt 5 updop ustawodawca określił, że okoliczność spłaty kredytu (pożyczki) otrzymanego w walucie obcej, w wysokości wyższej bądź niższej od wartości kredytu (pożyczki) w dacie jego otrzymania skutkuje powstaniem różnic kursowych. Zestawienie tych regulacji, prowadzi do wniosku, że różnice kursowe wyliczone na dzień spłaty otrzymanego kredytu (pożyczki) stanowią samoistne źródło podatkowego przychodu lub kosztu niezależnie od tego, czy wynikają one z operacji gospodarczych rodzących skutek w postaci przychodu lub kosztu w podatku dochodowym.

Organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Zgodził się w pełni z jego argumentacją i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny tego stanowiska.